یعنی یکی از بزرگ‌ترین شانس‌های زندگی من، همانا معتاد نشدن‌ام بوده بی‌شک. بس‌که آدمِ تَرک کردن نیستم من. نه که نتوانم‌ها، نه. بس‌که به هیچ قیمتی حاضر نیستم لذت‌های چشیده‌ام را بگذارم کنار، بی‌خیالِ دوباره چشیدن‌شان شوم، دوباره تن‌دادن بهشان.